நான் படித்த, படிக்கும் புத்தகங்கள் - 2018

சில வருடங்கள் கழித்து இவ்வருடம்தான் நான் மறுபடியும் கொஞ்சம் படிக்க ஆரம்பித்தேன். Access to books are rare to me at my place. புத்தகங்களுக்கு (நிறைய) செலவு  செய்ய மாட்டேன்னும் இதை புரிஞ்சிக்கலாம். So I rely totally on Amazon Kindle Unlimited (KU). இரவில் இருட்டில்  தூக்கம் வரும்வரை படிப்பதும் ஒரு காரணம், why I prefer Kindle books than paperback books. Social mediaல் கேள்விப் படும் புத்தகங்கள் KUல் கிடைக்கும் பட்சம், படிக்க முயற்சிப்பேன். நீங்களும் நல்ல புத்தகங்களை சிபாரிசு செய்யலாம். :-)                      

நான் படித்த புத்தகங்கள்:

1. Harry potter – All 7 books - My reading experience -http://sudhazscribbles.blogspot.com/2018/12/harry-potter-book-series.html 

2. Many Many kids story books – for my daughter

3. சுஜாதாவின் சிறுகதைகள் - இரண்டு புத்தகங்கள்

4. கற்றதும் பெற்றதும் 4 - சுஜாதா 

5. சிறு கதை தொகுப்பு 1 - ஜெயகாந்தன்

6. ஆப்பிளுக்கு முன் - சரவண கார்த்திகேயன்

7. புதுமைப் பித்தன் மொழிபெயர்த்த உலகச் சிறுகதைகள்

8. உயிர் மெய் - அராத்து

9. புனைவு என்னும் புதிர் - விமலாதித்த மாமல்லன்

நான் படித்த ஒவ்வொரு புத்தகத்திற்கும் என்னுடைய படிப்பு அனுபவம் எழுதணும்னு நினைப்பேன். முயற்சி செய்யறேன்.  
    

நான் இன்னும் படிக்கும் புத்தகங்கள்:

1. ஐந்து பரிசுத்த தேவதைகள் - ஜெகன்னாத கேசவ சத்தியநாராயணன் 

2. ஸ்ரீ ஹரியின் 40 அவதாரங்கள் - ஜெகன்னாத கேசவ சத்தியநாராயணன்

3. பார்த்திபன் கனவு - கல்கி

4. யதி - பா ராகவன்  

5. ருசியியல் - பா ராகவன்

6. புனைவு என்னும் புதிர் - ஷோபா சக்தியின் 12 கதைகள் - விமலாதித்த மாமல்லன்

7. மதிகெட்டான் சோலை - சரவணன் சந்திரன்

8. கல்கியின் சிறுகதைகள்

Harry Potter - Book Series

I have always heard about Harry Potter but had neither read the books nor seen the movies then. In May 2018, I wanted to try reading it out for Manasa. I had no idea that I would end up reading all the 7 books in the series in the next 5 months. Mostly we read it only during the bed time at night. But on many days, I used to read it during day times even when my daughter is not around. That much interesting it was.

What an experience this reading has given me! 

While reading 6th & 7th books, almost all of us can guess that Snape must be a positive character. But that beautiful love story between Snape & Lily was a surprise. Even after finished reading the book, Snape & his love was buzzing in my mind for few days. The actor perfectly suits the role and his expression when he says the historic dialogue “Always!” was superb.

  

Also the characterization of Dumbledore was brilliant. From the first chapter, we surely love him. But in the 6th & 7th books, especially in the 7th book, the author successfully confuses us in judging his character.

The interesting twist in the characterization was of Sirius Black. Oh God, my heart went out for Harry when he died. The cute gigantic Hagrid, poor Kreature, unique Tobby, interesting Luna, cunning Umbridge, naughty Peeves, every professor and in fact, all the characters were created with marvel. The uniqueness of every character amazes us. 

      

And the main characters Harry, Ron & Hermoine. These three share fair share of misunderstandings too between them like real friends would do. Also the adventures were equally shared between these three, justifying the importance of the characters. But Manasa couldn’t accept Hermoine loving Ron instead of Harry. (Tears of joy smiley)

After completing the book, Manasa laughingly says “Amma, you didn’t understand the story on first few days. You said Voldemort is a good person and as he is dead, Dumbledoor, Mcgonagall & Hagrid all were crying.”  I was like “(Tears of joy smiley) Is it? Did I? I don’t even remember that. May be, yes, I must have. (Grinning smiley)”. Because like I mentioned in my old blog post “Madrasi da”, I am not a peter girl, but a pakka Madras Tamil girl. I am not used to reading English novels, at least definitely not in recent years. But when I started reading the book further and more, I understood the characters and story better. In fact later on the journey, I understood many little nuances in the story. (Cool smiley)

There are Indian named characters like Parvati, Padma Patil, Nagini etc. Is it because J.K.Rowling is a British writer? Or may be other country names (characters) also used in the book, which apparently I cannot identify. 

While reading and after finished reading it, I got the thought like how interesting it would be, if we too had only one school like Hogwards and all of us must go to the same school, so that both our parents and we go the same school and learn under the same teachers. It would be interesting, right?

Another interesting discussion between my daughter & me would happen when we finished reading a book and watch the respective movie. It would include what were the differences between the book & the movie (movie was different in many aspects) and how the movie matched our imagination while we read it.

Overall it gave a great experience reading the series, as we (me, my daughter & the book) spent a lot of time together and it excited me very much.

சத்தம் இல்லாத தனிமை கேட்டேன் - உல்ட்டா லிரிக்ஸ்

பரத்வாஜ் & வைரமுத்து மன்னிப்பார்களாக.

************

சத்தம் போடாத grinder கேட்டேன்

Chargeஏ தீராத cell phone கேட்டேன்

Landline இல்லாத broadband கேட்டேன்

காசில்லாத Kindle கேட்டேன்

இட்லி சாப்பிடும் மகளை கேட்டேன்    

உப்மாவை அவருக்குப் பிடிக்கக் கேட்டேன்

எண்ணெய்யில் வெடிக்காத சீடையைக் கேட்டேன்

Panல் ஒட்டாத அல்வா கேட்டேன்

பாத்திரம் இல்லாத sinkஐ கேட்டேன்

ஒட்டடை தொங்காத வீட்டைக் கேட்டேன்

OB அடிக்கும் வேலை கேட்டேன்

ஒண்ணாம் தேதி சம்பளம் கேட்டேன்

எடை ஏத்தாத உணவைக் கேட்டேன்

நடை இல்லாத ஆரோக்கியம் கேட்டேன்

தடுக்கி விடாத high heels கேட்டேன்

வழுக்கி விடாத tiles floor கேட்டேன்

கவிதை எழுதும் ஆற்றல் கேட்டேன்

பத்திரிக்கையில் என் பேர் கேட்டேன்

குறைந்த பட்ச likesஐ கேட்டேன்

இத்தனை கேட்டும் கிடைக்கவில்லை

இதிலே எதுவும் நடக்கவில்லை

Likesஉம் sharesஉம் வேண்டாம் என்று

Blog visitsஐ மட்டும் கேட்டேன்......

************

டேக் இட் ஈஸி ஊர்வசி - உல்ட்டா லிரிக்ஸ்

ஏ. ஆர். ரஹ்மான் & வைரமுத்து மன்னிப்பார்களாக.

ஜல்லிக்கட்டு போராட்டம் சூடா நடந்து கொண்டிருந்த சமயம் எழுதியது 😝😆

********

தமிழனே தமிழனே, பெருமை கொள்ளு தமிழனே !
இன்று போல ஒண்ணாயிருந்தா, கவலை இல்லை தமிழனே !!
வாழ்க்கையில் வெல்லவே, பொறுமையும் ஒரு policy !
வானவில் வாழ்க்கையில், ஒற்றுமை ஒரு fantacy !!

பேசலாம் உரிமையை உரிமையாய், தமிழ் இளைஞர்கள் ஏராளம் !
வியந்ததே உலகம் முழுவதும், பாராட்டல்கள் தாராளம் !!

மத்தியும் மாநிலமும் கைவிட்டாலும், Take it easy policy!
சட்டமும் நீதியும் குழப்பிவிட்டாலும், Take it easy policy!
அரசியல்வாதி ஒரு சந்தர்ப்பவாதி, Take it easy policy!
அனைத்து கட்சியும் கலங்கிய குட்டை, Take it easy policy!

மக்களால் அனைத்தும் possible, பொறுமையால் எதுவும் feasible
அரசியல் ரொம்ப horrible, அகிம்சை is very much audible

புரட்சிகள் எதுவும் செய்யாமல், யாருக்கும் நன்மை விளையாது !
அகிம்சையை மிஞ்சிய புரட்சிகள், உலகினில் கிடையவே கிடையாது !!

கட்சிகள் இத்தனை இருந்தாலும், இவர்களால் காளைக்கென்ன பயன்?
மஞ்சினை விரட்டாமல் போனால், தைப் பொங்கல் இருந்தும் என்ன பயன்?
ஜல்லிக்கட்டு மட்டும் இல்லாமல், அலங்காநல்லூர் இருந்தும் என்ன பயன்?
உரிமைக்கு போராடவில்லையென்றால், தமிழராய் இருந்தும் என்ன பயன்?

********

'96

It is a beautiful love story told in a very subtle way without any melodrama.

For me, a good movie should remain in our thoughts and should travel with us in the background of our minds, at least for few hours. This movie does that magic. I regret missing watching this movie in theater. Sigh!

Being a 35+ years old, I always look for nostalgia wherever possible. The school portions were totally relate'able and absolute nostalgic ride for me. 

The school bell, how he wipes chalk dusts with his index finger, the cloth duster, how he drinks water from school tap, how the friends sit in corridors to eat lunch, the 'military' school bag, the wire lunch bag, the flames game, the stone bench on the school ground, Inking on the final working day of the academic year etc etc. I have seen and experienced all this.

The list is not yet over. 😇.

Wearing flowers like kadhambam, kanakambaram, december, roja & saamandhi joining two plaits. I don’t see these flowers these days, so forget about someone wearing it.
The dialog like “en kai enna poo parichittu irukkuma”. I am sure no one says this anymore. 😀
The school uniform with duppattah. I think after 2k, the dupattahs were reformed as over coats.
The “Thadangalukku varundhugirom” message and “oliyum oliyum” in doordarshan.
I have fresh memories of all this.

The floppy drive and the simple college girls, both these are extinct now. I think we were the proud last batch for both this. 😉

And the most important of all,

The Illaiyaraja.

How can early 90s move without IR songs. We were grown up with IR songs around. 80s & 90s period were not like todays and we won’t sing bad lyrical songs in public. Look at the selection of songs that Janu sings. The overall music and background score of the movie, is just wow. The theme music of the movie is painfully amazing.

We are so used to heroins introduction songs with poetic & graceful scenes in many movies, but this movie starts bang on with such a beautiful song & adorable scenes for the "hero". Ram’s character is showed like he likes to live the present to the fullest and equally he preserves & lives his past. That is validated throughout the movie. 

I purposely avoided reading any reviews before I watch the movie, because I really wanted to see the movie with fresh mindset. But may be because of the majority of positive talks about the movie, somehow I knew the climax. But I am sure, if I would have watched the movie in theater at the time of its release, I would have become nervous about how the two protagonists are going to end up. To put it precisely, I would have exactly reflected Devadarshini’s emotions. But I was sure that the climax is not about infidelity and so I was not tensed in those scenes. But I wish to have experienced those nervousnesses.

Some scenes like Janu will insist Ram to eat with the spoon she just ate, she wearing his dress, using his soap, asking about his virginity, his hand over hers on the car gear etc gave a slight jerk to me, but she was a straightforward and bold girl since her school days and so we may assume, after all this years she has “grown up”. So these things doesn't degrade her from my point of view.

How beautifully Trisha portrayed Janu! Very simple attire, yet very beautiful. Vijay Sethupathi as usual brings his own flavor into Ram. Every actor in the flash back scenes has worked hard and they casually reflect the body language of their respective elder-selves.

Some say the movie is very slow. But I feel the director did not want to compromise on anything and he has left us to feel the journey.

Some say whatever happened on that night is not right. They both realize and are responsible for both their lives, so we can accept it. Also, they have not crossed any limits, right?

Some say the movie is impractical. But I did not feel that way. The movie drags us to witness a beautiful journey between two lovers and the director amazes us in the process.         

From 3 am of the day in the movie, we can totally relate to Janu's emotions, I completely understood her feelings. She is worried about his loneliness. She feels guilty. She struggles like to get him married on the same day. Her anxiety and emotions are perfectly shown.

Ram’s life is going to be the same hereafter (that’s how the movie ends) and lets hope the same is true for Janu.

ஓவர் எமோஷன் ஒடம்புக்காகாது, மகளே!

சில காரணங்களால், என் மீது மிகுந்த கோபத்திலிருந்தாள் மகள். அவள் அழுகை, கோபம் என்று உணர்ச்சி வசப்பட்டதினால், என்னுடைய ஒரு schedule ரத்தானது.

I cancelled my plan, because of her emotional state. I was cool with it. So no regrets.

ஆனால் நான் எவ்வளவு சொல்லியும் அவள் சமாதானம் ஆன பாடில்லை. சில நிமிடங்களில் நான் அவளுக்கு கதை படிக்கும் நேரம் ஆனதால், அதற்கு அழைத்தேன். கோவமாக இருந்த அவள், ஓரிரு நொடிகளில், ஓவென அழுது என்னை கெட்டியாக கட்டிக்கொண்டு அழுதாள். "நா உன்னை உன் பிளான கான்செல் செய்ய வெச்சேன். ஆனா உடனே நீ எனக்கு கதை படிக்கட்டுமான்னு கேக்குறியே. எம்மேல கோவம் இல்லியா உனக்கு? என்னை அவ்வளவு பிடிக்குமா உனக்கு?" ன்னு ஒரே அழுகை. இந்த அழுகைய சமாதானம் செய்யப் போக, நானும் அழுததுதான் நடந்தது.

இது நடந்து சில நாட்கள் ஆனாலும், கிட்டத்தட்ட தினமும், ஏதோ ஒரு ஓரிகாமி செஞ்சி, அதுல "சாரி, ஐ லவ் யூ"ன்னு எழுதி தர்றா.

ஓவர் எமோஷன் ஒடம்புக்காகாது, மகளே. #மகளதிகாரம்

பெண்கள் தினம்

வழக்கம் போல காலையில் எல்லோருக்கும் முன் எழுந்து,
காலை உணவு, டிஃபன் பாக்ஸ் உணவு, மதிய உணவு ரெடி செய்து அனுப்பி விட்டு,   
பெருக்கி, துடைத்து, கும்பிட்டு, சாப்பிட்டு,
ஃபேனுக்கு கீழ், கால் வலிக்கு இதமாக, சம்மணம் இட்டு நாற்காலியில் அமர்ந்து,


மொபைலில் டேட்டா ஆன் செய்து,
ப்ரொபைல் பிக், ஸ்டேட்டஸ் பிக், ஸ்டேட்டஸ் மெசேஜ் இவற்றை போஸ்ட் செய்து,
பெண்கள் மட்டுமே இருக்கும் நான்கைந்து குரூப்களில்,
மனதிற்கு இனிய வார்த்தைகள் அடங்கிய பலப்பல ஃபார்வர்ட்களை படித்து, அனுப்பி,
தனியாக வாழ்த்திய தோழிகளுக்கு, பதில் வாழ்த்து சொல்லி,
நானும் தனித்தனியாக சில விடுபட்ட தோழிகளுக்கு வாழ்த்து சொல்லி,
பெண்கள் தினத்தை சிறப்பாக கொண்டாடி ஆயிற்று.   
       

இனி தேய்த்து, துவைத்து,
மாலை சிறு சிற்றுண்டி, இரவு சிற்றுண்டி,
மறுபடி கால் வலிக்க, கண் சுழல இரவு படுத்த உடனே கண் மூடிவிடும்.
பெண்கள் தின சிறப்பு நாளும் முடிந்து விடும்.


சகோதரர்கள், கணவர் என்று ஒரு ஆணும் உங்களை வாழ்த்தவில்லை என்றால்,
ப்ராக்டிக்கல் வாழ்க்கை வாழ்கிறீர்கள், சோஷியல் மீடியா வாழ்க்கை அல்ல என்றுணர்ந்து மகிழ்ச்சி கொள்ளுங்கள்.

பெண்கள் தின வாழ்த்துக்கள்!         
   
#பெண்டிர்தினம் #Womensday 

Judge Less & Empathize More!

Incident 1:

My cousin did love marriage against her parents wish some twenty years before. I saw her parents cry and other chaos in the family after that incident. I couldn’t accept her love marriage at that time.

Incident 2:
One of my good friends was single till 32 and that’s not an acceptable age to stay unmarried for a girl in our society. For some reason or the other she was refusing all alliances. She is very much good looking, highly educated and professionally doing great. So in spite of knowing her well, I thought why she is troubling her parents like this. Later she saw a (family arranged) guy, met him few times and as she was okay with him, they both got engaged. But during courtship days, she couldn’t feel the compatibility and so she broke the wedding. After three more years, she finally found her soulmate (through arranged wedding only) and living happily now.         

Incident 3:
Another cousin of mine got engaged to a boy whom her big extended family chosen for her. She was initially happy only. But when they met few times before wedding, she realized they are unsuitable to each other. She tried to stop the wedding but as many family members were involved in the process, her parents couldn’t help her. Now even after years of wedding, still her wedding life is not peaceful.       

Incident 4:
Another cousin of mine divorced her husband and she had a son already. I was an unmarried kid then and I thought she must have not have broken the wedding.

--

But now I realize that I look at these incidents in a different perspective.

I definitely do think that knowing your partner is more important before wedding. So love marriage should be acceptable and no one should oppose it blindly for the sake of honor or society. Friendship, understanding, compatibility etc are the must factors for a successful wedding and we can recognize all this during courtship days. So be it a love or arranged wedding, if you feel this is not a right match, then go ahead and stop the wedding. Family’s support is very much important in this. So family should understand that wedding life is more important than a simple engagement and support your son/daughter.
 
At the same time all of us should realize that there are no 100% compatible couples in the World. We should try to follow this: